Kgalagadi Transfrontier National Park

De nacht is berekoud, met een temperatuur net onder het vriespunt, maar geen van ons heeft daar last van gehad. Onze kampeeruitrusting heeft de test prima doorstaan, en kouder wordt het in principe niet want we gaan Noordwaards (en in tegenstelling tot aan onze kant van de evenaar naar warmere streken). Maar dat is voor later deze vakantie. De buren reden tot een stuk in de nacht met hun wagens door het zand en kwamen daarbij vast te zitten - echt rustig geslapen hebben we dus niet.

's Morgens vinden we rond onze auto verse sporen van dieren, vermoedelijk jakhalzen. Gelukkig zitten we 's nachts hoog in onze tenten. Terwijl we de opkramen komt de zon op en wordt het stilaan warmer. We vragen ons af of we een lekke band hebben, want één van de banden lijkt plat. Omdat we wat schuin staan en dat misschien wel de oorzaak is besluiten we het er toch maar op te wagen zonder de band te vervangen. Achteraf blijkt dat we goed gegokt hebben, de spanning van de band staat al klaar voor zandwegen.

We zetten onze weg verder voor opnieuw 200km op gravel road. Louis is het rijden wat beu en vraagt letterlijk elke 10 minuten of we er al zijn. Rond de middag komen we aan bij het Kgalagadi Transfrontier National Park, een wildpark in het grensgebied tussen Zuid-Afrika, Namibië en Botswana. We overnachten twee maal in Twee Rivieren Restcamp, voor we naar Namibië gaan. Bij het binnengaan van het park moeten we door de zuidafrikaanse grenscontrole (de geboortecertificaten van de jongens worden opnieuw gevraagd) en pas binnen drie dagen, wanneer we het park verlaten passeren we de grens met Namibië. We krijgen ook een permit voor het park, en die moeten we telkens we op gamedrive meenemen. Wanneer de gates om 18u sluiten en je permit niet terug is komen de rangers je zoeken.

Na het kiezen van een plekje op de camping gaan we onmiddellijk op game drive. Eerst moet de druk in de banden verlaagd worden, want de komende dagen rijden we enkel over zandweggetjes. Het park heet niet voor niets ook Gemsbok Park, we zijn nog niet helemaal binnen of we zien tientallen gemsbokken. En niet enkel dat, ook hartebokken en impala's staan de grazen langs de weg. We rijden een kort stukje aan een rustig tempo om niets te missen, en zo zien we nog massa's struisvogels, gnoes en stokstaartjes. Voor een ritje van een dik uur zijn we prima gesteld, dit smaakt naar meer!

's Avonds is het beduidend warmer dan gisterenavond, zo is het aangenamer braaien onder een hemel bezaaid met honderden sterren. De kampeerplaatsen zijn hier klein en dicht bij elkaar, rond een gebouwtje met sanitair (met warm water!). Anders dan de bushcamping van gisteren, maar daarom niet minder leuk.