Cheeta!

We blijven straks nog een nachtje slapen in Twee Rivieren en dus kunnen we een deel van de kampeerspullen laten staan. Zo zijn we snel op pad voor een nieuw dagje wild spotten. Net nadat we het rustkamp verlaten hebben zien we een stoet auto's onze richting uit rijden. We vragen wat er te zien is aan de bestuurders en ze blijken een cheetah met twee jongen te volgen. Jammer genoeg krijgen wij die niet te zien, maar zo zijn de verwachtingen wel hoog gespannen. En inderdaad, enkele kilometers verderop is het voor ons ook bingo. In het gras verderop ligt een jachtluipaard met een jong. 

De jongens hebben elk een kaartje gekregen waarop ze de dieren die ze spotten kunnen aanduiden. Twee jaar geleden ging dat aan Louis wat voorbij maar nu doet hij flink mee. Hij is zelfs de fanatiekste, en durft al eens foefelen. Wanneer hij bijvoorbeeld een vogel ziet duidt hij gelijk welke vogel aan op zijn kaartje, om toch maar een kruisje meer te kunnen zetten. 

Maar ook Emiel, die wat nauwkeuriger is, kan veel dieren aankruisen. Het is winter en krukdroog, dus de dieren komen naar de schaarse drinkplaatsen op zoek naar water, en daar zien we wildebeesten of gnoes, impala's, hartebokken en struisvogels. Er lopen regelmatig eekhoorns en stokstaartjes over de weg, en we spotten een stel vechtende gemsbokken. Al komen die hier veel voor, en ontstaat er bij ons een soort gewenning (oh, het is maar een gemsbok), om dat te zien zetten we de auto even aan de kant.
Wanneer ik onder een boom een stel kuikens meen te zien die apen blijken te zijn is de hilariteit groot. Het zal me nog dagen blijven achtervolgen...

Verder ontdekken we een koppel jakhalzen en in de verte een vos. Ondertussen is het middag en tijd voor lunch op één van de voorziene stopplaatsen. Die zijn niet omheind, dus uitstappen is op eigen risico. Het is tijd om onze benen even te strekken en voor een toiletbezoek, dus we wagen het er maar op. We zijn niet alleen en op de plekjes naast ons worden de BBQ's aangestoken, Zuidafrikanen grijpen elke gelegenheid aan om te braaien en dat kan want er zijn overal voorzieningen voor. Wij houden het bij broodjes.

De temperatuur is ondertussen stevig omhoog gegaan, we zitten dan ook in de woestijn met grote temperatuursschommelingen: koud 's nachts en warm overdag. De dieren zoeken de schaduw op, en veel succes hebben we niet meer... We rijden terug langs een wegje dat op en neer door de woestijn gaat, Plopsaland is er niets bij en af en toe gaan op de achterbank de handen in de lucht.

Dit nationaal wildpark is anders dan de parken die we twee jaar terug bezochten. Ruiger, geen asfalt banen en dus vooral bezoekers met 4WD voertuigen, enkel zuidafrikanen en geen internaionale toeristen, minder variatie aan dieren maar die zijn dan weer spectaculairder.

In de late namiddag zijn we terug bij Twee Rivieren. We hebben een plaatsje met electriciteit maar onze zuidafrikaanse stekker past niet. Ik ga hulp vragen bij de buren en die leggen onmiddellijk een kabel van hun terrein naar het onze. We doen een babbeltje en hebben het over de onveiligheid in Zuid-Afrika (zij wonen bij Jo'burg in een omheinde buurt met security guards en hun dochtertje kan niet alleen de straat op) en de komende verkiezingen (ook de betere zwarte klasse wil verandering). Hoewel het niet luidop wordt gezegd merken we de tegenstelling tussen blank en zwart, het wij en zij denken is er na al die jaren bij sommigen nog niet uit.
Ook Emiel merkt het alweer op, er zijn enkel blanken op vakantie, en de zwarten moeten werken...