Zeesafari

We zijn binnen slapen niet meer gewoon en worden vroeg wakker. Het uitgebreid ontbijt is een leuke afwisseling vergeleken met het voorverpakte brood dat we regelmatig eten. Dat blijft lang zacht en is de perfecte oplossing vermits we niet dagelijks vers brood kunnen kopen, maar even lekker is het niet.
De mist waarvoor we gewaarschuwd waren hangt boven de stad. Het is fris en vochtig. In Walvis Bay aangekomen is de mist opgetrokken, al is het nog bewolkt. We gaan met een tiental anderen aan boord van een catamaran van maatschappij Mola Mola, en gaan de zee op.

Niet ver van de kust springt een zeehond op de boot. Volledig wild is die niet meer, hij is het duidelijk gewoon om vis te krijgen. Af en toe  worden ook pelikanen gelokt met vis. Ze varen een eindje mee op het dak van de boot voor ze hun grote vleugels spreiden en verder vliegen. We varen langs een oester farm. Van nature zijn hier geen oesters maar met een handje hulp van de mens bleken de wateren hier perfect voor oesterteelt.
Aan het einde van de baai leeft een zeehondenkolonie. De boot wordt stilgelegd en we zien overal rondom ons zeehonden, zowel in het water als op het strand. Ze maken een oorverdovend lawaai.
Ondertussen worden de flessen Namibische sherry open gemaakt en het is nog niet eens 10u 's ochtends. 
De stuurman krijgt bericht dat er walvissen zijn gespot, en een vijftal boten (we zijn hier niet alleen) gaat die richting uit. En ja hoor, niet veel later zien we twee walvissen een aantal keer boven komen. Indrukwekkend, ze zijn echt vlakbij...

We zetten onze tocht verder en dan is er even verwarring... hebben we nu zeehonden of dolfijnen gezien? Maar we hebben ons niet vergist, de boot wordt omringd door tientallen dolfijnen. De speelse dieren springen uit het water, soms met vieren samen. We zien ook één witte dolfijn.

Voor we koers zetten richting kust is het tijd voor een lichte lunch. Borden met oesters en andere hapjes worden op tafel gezet, en nu is het tijd voor schuimwijn à volonté. Emiel en Louis vinden binnen eten maar tijdverspilling, die gaan liever snel weer op het dek zitten. Dat doen we, en nu kunnen we rustig de pelikanen die aan boord komen bekijken, op een bepaald moment zijn er wel zes. Ondertussen is de zon ook van de partij.

De ochtend op zee was voor ons alemaal een succes, en een welkome afwisseling met het rijden van de afgelopen dagen.

We rijden opnieuw naar Swakopmund, eten de restjes pizza van gisteren op en trekken nog eens naar de Spar om uitgebreid boodschappen te doen. Zo zijn we voorbereid op het tweede deel van onze reis.
We sluiten onze dagen in Swakop (zo genoemd door de locals) af met een bezoekje aan het centrum. De stad werd gesticht door de Duitsers en we lopen langs een aantal gebouwen uit die koloniale periode. Het boeit de jongens niet echt...
Terug bij de wagen geven we de parkeerwachter, die overal hun diensten aanbieden, een fooi en dan keren we terug naar Sea Breeze guesthouse waar Francois al staat te wachten op Louis en Emiel. 

We gaan opnieuw uit eten, in 'At the dome' waar Dirk en ik de plaatselijke voorgerechten niet kunnen weerstaan (oesters en wild carpaccio) en Louis en Emiel de grootste hamburger ooit voorgeschoteld krijgen. We keren dus opnieuw huiswaarts met een doggy bag...