Wereldsend

We vonden de vorige nachten dat het winderig was, maar deze nacht sloeg alles... De wind blies zo hard dat ik bij momenten dacht dat de tenten zouden toeklappen, met ons erbij. Zelfs de jongens, die normaal gezien door alles doorslapen werden enkele keren wakker.
Bij het openritsen van de tenten ontdekten we dat de stoelen in alle richtingen waren gevlogen, maar verder bleek het allemaal wel mee te vallen. 's Nachts lijkt alles erger...

Voor we vertrekken maken we een praatje met de Zuidafrikaanse buren die wel een vuurtje maken om water op te warmen voor de douche. Dapper, want het duurt minstens een uur voor dat het geval is. Het is opvallen dat geen van de locals die we tegen komen 'onze' toer doen. Inwoners van Zuid-Afrika komen vooral in het Zuiden van Namibië op vakantie. En reizende Namibiërs hebben we nog niet ontmoet.

Een stevige rit brengt ons naar Sesriem, aan het begin van het Namib-Naukluft park. Vlak na ons vertrek loopt een oryx enkele honderden meters naast ons mee, indrukwekkend.
Onderweg wisselen bergen en vlaktes zicht af, en rijden we langs lodges of plaatsjes met tot de verbeelding sprekende namen. 'Wolwedans', 'Wereldsend' en 'Tok Tokkie', het Afrikaans blijft een fijn en bij momenten grappig taaltje.

We slapen op Sossus Oasis campsite, en er ligt een zwembad op enkele meters van ons plaatsje. Dat moeten we delen met enkele andere kampeerders, maar niemand waagt zich in het water dus we hebben het voor ons alleen. Want het water blijft echt koud, hoewel de temperaturen nu overdag vlot boven 30 graden gaan en het ook 's nachts beduidend warmer is (maar het kan hier nog steeds net zo goed vriezen). Deze keer duiken niet enkel Louis en Emiel in het water, maar doen wij mee. Bij deze temperaturen lijkt het water aanlokkelijk, maar dat is slechts van korte duur.

Tijdens de lunch ontdekken we een oryx die wat verder loopt te grazen. Emiel slaagt er in om het dier tot op enkele meters te naderen. Louis blijft veilig op een afstand.

Wanneer de avond gevallen is en we gaan douchen genieten we vanuit de half open douche van het mooiste uitzicht ooit bij het wassen. Wel frisjes met de wind, maar je kan nu eenmaal niet alles hebben...